Vergiftiging bij aquariumvissen

{flike}

Bron: Het blad van A.V. De Rijswijkse, Rijswijk, Aangevuld door uw redactie

Vergiftiging bij aquariumvissen is niet zo zeldzaam als men zou denken. De herkomst van de giftige stoffen kan verschillend van aard zijn, daarom dit korte overzicht.

Door de natuurlijke stofwisselingsprocessen in het aquarium kunnen steeds giftige stoffen ontstaan die plotselinge of langzaam werkende vergiftigingen teweegbrengen. Uit rottend organisch materiaal kan zwavelstof gas ontstaan, dat in grote hoeveelheden dodelijk kan zijn. Dode vissen en slakken moet men daarom zoveel mogelijk verwijderen.

Een teveel aan zon kan een schadelijke verschuiving van de pH waarde veroorzaken, vooral in alkalische richting. Ook hier treden vergiftigingsverschijnselen op met schadelijke gevolgen. Door waterbloei kan ammoniakvorming ontstaan, wat zéér gevaarlijk is. Waterdieren kunnen een gif voortbrengen dat zeer nadelig of dodelijk is voor vissen.

Ook het gebruik van water uit natuurlijke bronnen, plassen of meren kan soms tot schade leiden wanneer er bv. meststoffen, bestrijdingsmiddelen of industriële afvalstoffen in deze wateren terecht gekomen zijn. Ook via de luchtpomp kunnen schadelijke stoffen in je aquarium komen, denk maar aan insecticiden die tegen vliegen of muggen gebruikt worden. De meeste vergiftigingen worden veroorzaakt door het gebruik van schadelijke verfstoffen, kitstoffen, enz.. Ook door niet of slecht geïsoleerde metaaldelen die aanwezig zijn in sommige aquaria kunnen vergiftigingen ontstaan, zoals door koper, zink en aluminium dat giftig is in kalkarm water.

Hoe weet je nu dat een vis gestorven is door vergiftiging zult u zich afvragen. Een indicatie is vaak dat de vis wild en ongecontroleerd rondzwemt of rondtolt en zijn prachtigste kleuren toont.